Proppen en rijden met die handel
Hoe weet je wat je mee moet nemen
en vooral hoe, als je nooit op vakantie
gaat met zes personen, waarvan twee
gebruik maken van een rolstoel? Ik
weet het niet, doe eigenlijk maar wat.
Ben nog niet begonnen en overmor-
gen gaan we al weg. Gelukkig komt de
thuiszorg me vandaag helpen met de
kleding. Lijstjes vol met dingen die ik
echt niet moet vergeten. Nog snel
naar de apotheek voor een nieuwe la-
ding medicatie. Oppas voor de pony’s,
konijnen, honden en katten, nooit ge-
weten dat vakantie zo’n werk was. Al
weken probeer ik te beslissen of het
de rolstoel wordt of de scootmobiel.
Nu is het echt bijna zo ver en ik weet
het nog niet. De rolstoel heb ik binnen
nodig, maar buiten weer de scoot.
Samen passen ze niet in de bus, om-
dat we nog een rolstoel voor mijn
zoon hebben en koffers voor zes man.
Gelukkig hebben we een oprijplaat,
die een vriend (timmerman) voor ons
gratis heeft gemaakt. De bus is te
oud, dus geen indicatie voor een offi-
ciële oprijplaat vanuit de WMO.
Belachelijk eigenlijk, alsof mensen
met een chronische ziekte geld
hebben voor een bus jonger dan twee
jaar. Met ons gezin zijn we één keer
een weekend naar Zeeland geweest.
Het is dan ook enorm leuk dat we nu
echt een keer op vakantie kunnen. Ik
denk dat het vrijdag een gevalletje
wordt van proppen die handel en
rijden naar Kaatsheuvel, bestemming
Villa Pardoes.
Tamara Dibbits
Improviseren is een kunst
Een paar jaar geleden hebben we een
oude camper gekocht, zodat we Kevin
ook liggend kunnen vervoeren als we
verder weg willen gaan. Deze camper
hebben we helemaal aangepast, zodat
we de ruimte hebben om Kevin te
verzorgen en we er met ons drietjes ook
kunnen slapen. We hebben enkele
kastjes eruit gesloopt, de deur breder
gemaakt, een speciaal bed voor Kevin
gemaakt en de motor van de bijna 25
jaar oude camper laten reviseren. We
hebben een voortent gekocht, zodat we
meer leefruimte zouden hebben.
Daarnaast hebben we een onderstel
voor zijn bed gemaakt, zodat hij ook
buiten de camper kon liggen.
We maakten eerst een paar proefwee-
kendjes en hebben een weekje bij familie
in de achtertuin gekampeerd. Toen dat
goed ging, durfden we heel voorzichtig
aan een vakantie in het buitenland te
denken. Jarenlang is Kevins vader met
onze andere zoon naar Italië gegaan om
daar samenmet familie vakantie te vieren.
Kevin en ik bleven lekker thuis en genoten
van de rust en van elkaar. Nu ging het
dus echt gebeuren. Het idee dat er familie
voor ons uit reed en al op de camping
aanwezig was, maakte het wat gemak-
kelijker om te gaan. Al met al heel span-
nend, want je weet niet hoe het met
Kevin zou gaan.
We haalden uitleg over zijn ziekte in het
Engels van internet. We propten onze
camper vol metmedicijnen, sondevoeding,
luiers, kleding, enz. We namen zelfs zuur-
stofmeevooralshijhetbenauwdzoukrijgen.
Helaas verliep de reis niet zo voorspoe-
dig, we kregen autopech. Gelukkig ging
het heel goed met Kevin en hij leek er-
van te genieten. Na een paar dagen
bereikten we Italië.
‘
s Morgens uit de camper in de zon, aan
het Lago Maggiore, heerlijk, eindelijk
vakantie! Camping verkennen, kijken
hoe we het allemaal zouden gaan doen
met Kevin. We hadden al afgesproken
dat we Kevin gewoon liggend op bed
zouden wassen en indien nodig een
gieter zouden gebruiken om zijn haren
te wassen. We wisten dat de camping
geen aanpassingen had, die geschikt
zouden zijn voor Kevin. Dus passen wij
ons aan. Als je wil kan er heel veel!
De volgende dag kwam de campingeige-
naar ons een sleutel brengen van het
invalide toilet. Het was vlakbij en er een
losse handdouche en warm water. Ook
was er een douchezitje. We hebben
Kevin zittend bij papa op schoot, lekker
kunnen douchen, zo vaak we wilden.
Het bed waar Kevin overdag op lag als
we naar het strand gingen, was ge-
maakt op het onderstel van een rolstoel,
die niet meer werd gebruikt, dit ging pri-
ma. Tot er iets afbrak. Dit kon door te
improviseren met een spanband weer in
orde worden gemaakt. De rest van onze
vakantie genoten we en besteften we
dat er heel veel kan als je maar wil! De
terugweg verliep gelukkig goed.
Wat voor ons heel belangrijk is geweest,
is het vertrouwen krijgen in ons eigen kun-
nen. Onze grenzen verleggen en besef-
fen dat er meestal wel een
oplossing is te vinden. We zijn er best
wel trots op dat we ondanks alle
tegenspoed toch hebben doorgezet!
Leo, Kevin en Sylvia Driessen
Kevin
Thema vakantie