14
Bij het overlijden van een kind is het leed bij grootouders vaak dubbel: zij verliezen
hun kleinkind en zien hun kind in diepe rouw. Rouwdeskundige Maria de Greef schreef
een boek over dit grote verdriet bij grootouders.
Schipperen tussen rouw
Rouwverwerking van grootouders vaak op de achtergrond
Dierbaarder dan onze kinderen zijn de kinderen van onze
kinderen. Kinderen krijgen, is iets heel bijzonders, maar
kleinkinderen krijgen doet daar een grote schep bovenop.
Bovengenoemde Egyptische uitdrukking geeft de immense
liefde weer die mensen voelen voor hun kleinkinderen. De
bijzondere liefde tussen grootouders en kleinkinderen.
Grootouder worden: opa of oma, oop of omi: het blijkt een
bijzondere ervaring te zijn.
Speciale band
De band tussen kleinkinderen en hun opa’s en oma’s is
speciaal. Er is voor de grootouders niet meer de dagelijkse
zorg zoals die er bij de eigen kinderen was. Opa’s en oma’s
geven hun kleinkinderen graag warmte en aandacht. De
relatie en het samenzijn is meestal vol plezier en genegen-
heid over en weer.
Gemis aan erkenning
Hoe groot de vreugde is bij het krijgen en hebben van
kleinkinderen, zo diep is het verdriet wanneer dat kind
overlijdt. Het verliezen van een kind is voor ouders het meest
ingrijpende dat hen kan overkomen. Dat ook hun ouders
een enorm moeilijke periode doormaken, wordt niet altijd
gezien en erkend.
Opa’s en oma’s willen graag hun eigen kind steunen bij het
rouwen en zetten daarom hun eigen rouw in de kast. Ze
ervaren een dubbel verdriet: ze missen het kleinkind dat ze
zoveel vreugde schonk en tegelijkertijd staan ze onmachtig
naast hun eigen kind dat een immens verdriet doormaakt.
De eigen omgeving van de grootouders heeft lang niet altijd
oog voor de zwaarte van het gemis en de gevoelens van
onmacht.
Er wordt hen gevraagd: ‘Hoe is het nu met je dochter, met
je zoon, redden zij het een beetje?’
Een grootmoeder verwoordde het als: ‘Wanneer je kleinkind
sterft, ben je fulltime oma en méér dan fulltime moeder. Al is
je kind volwassen en getrouwd.’
Verwijdering
Dat de grootouders worden vergeten, is voor hen een
pijnlijke ervaring. Het veroorzaakt extra leed en het zorgt er-
voor dat de grootouder het verlies meestal in stilte doorleeft.
Jammer genoeg zijn er in de praktijk vele voorbeelden van
ouder-kindrelaties die onder druk kwamen te staan in zo’n
situatie. Als ouder van de man of vrouw die een kind
verliest, kun je ook té nabij zijn. Te dicht op elkaars gevoel
zitten. De grootouders willen meegaan in het verdriet van
